Słynny inżynier komunikacji przez pewien czas mieszkał w okolicach Radomska.
Urodził się w 1825 roku. Pochodził z rodziny szlacheckiej herbu Lubicz. Ukończył gimnazjum w Nowogródku, a następnie rozpoczął naukę w Instytucie Inżynierów Komunikacji w Petersburgu. Potem kontynuował naukę w Anglii. Był budowniczym linii kolejowych w Rosji. W latach 70. XIX wieku przeniósł się do Warszawy, mieszkał przy ul. Nowy Świat 25. Brał udział w budowie Kolei Nadwiślańskiej i Kolei Dęblińsko-Dąbrowskiej. Wraz z żoną prowadził bardzo otwarty dom. Na wieczornych spotkaniach w czwartki gościły u nich osoby ze świata nauki i kultury, m.in. Tadeusz Korzon (historyk), Maria Konopnicka (pisarka) czy też Cezary Trombini (muzyk).
W późniejszym czasie Erazm Obrąpalski pracował jeszcze w Rosji, a na emeryturę przeniósł się do Dziepółci (ówczesna pisownia – Dziepułć) koło Radomska. Spędzał tam zwłaszcza letnie miesiące. W okolicznym ogrodzie zasadził drzewa owocowe, a w stawie hodował ryby. W dworku w Dziepółci często gościli liczni przyjaciele rodziny. Był żonaty z Michaliną Wróbel (żyła w latach 1820-1873), a po jej śmierci z Marią Siemiradzką (żyła w latach 1850-1894), stając się tym samym szwagrem dla słynnego malarza Henryka Siemiradzkiego – brata Marii. Z pierwszego małżeństwa Obrąpalski miał córki – Józefę, Zofię i Ludwikę oraz synów Michała, Władysława i Bolesława. Z drugiego małżeństwa miał synów Jana Henryka i Tadeusza.
Erazm Obrąpalski zmarł 8 stycznia 1899 roku w Warszawie. W ostatnim okresie życia miał spore problemy ze wzrokiem. Został pochowany na cmentarzu w Dmeninie, gdzie do dziś znajduje się jego grób.
Zobacz podobne artykuły:
Zobacz podobne artykuły: