Najstarsza zachowana pieczęć Radomska

Najstarszy wizerunek pieczęci Radomska pochodzi z XIV wieku, z czasów kiedy królem Polski był Kazimierz Wielki (panował w latach 1333-1370). Jest to pieczęć typu okrągłego. Można ją także sklasyfikować ze względu na znajdujący się na niej główny motyw. Pod tym względem zalicza się ona do tzw. pieczęci pismowych, charakteryzujących się tym, że składają się one z dewiz, sentencji, monogramów i inicjałów. Monogram znajdujący się w środku omawianej pieczęci czasem jest błędnie odczytywany. Wielu ludzi uważa, że znajduje się tam litera „R”, nawiązująca do nazwy miasta. Tymczasem jest to litera „K”, przypominająca o królu Kazimierzu Wielkim. Zwieńczona jest ona koroną, co tym bardziej podkreśla władzę monarszą.

Ważnym elementem pieczęci jest tzw. napis napieczętny (nazywany też legendą), oddzielony linią otokową. Rozpoczyna się on na środku górnej krawędzi znakiem krzyża. Z kolei na dole elementem rozdzielającym jest kropka. Łaciński napis napieczętny brzmi następująco: S’ CIVITATIS . RADOMS”. Litera „S” jest skrótem od słowa „sigillum” oznaczającego pieczęć. Słowo „civitatis” oznacza przymiotnik „miejski”. Z kolei forma „Radoms” jest jednym z dawnych określeń używanych jako nazwa naszego miasta. Całość odczytywać więc można jako „pieczęć miejska Radomska”. Widoczny na obrazku wizerunek pieczęci jest koloru czerwonego. W dawnych czasach taki kolor laku używanego od odciśnięcia pieczęci był zastrzeżony dla władzy królewskiej, bądź uprzywilejowanych przez tę władzę instytucji.

Powyższy wizerunek pieczęci pochodzi z albumu „Radomsko” z 1989 roku.