Przed Mechanikiem zasadziliśmy 200 cebulek krokusów

Po raz trzeci zgłosiłem szkołę, w której pracuję (Zespół Szkół Ponadpodstawowych nr 1 im. S. Staszica w Radomsku) do udziału w projekcie „Krokus”. Przed kilkoma dniami otrzymałem przesyłkę z setką cebulek tych pięknych kwiatów. Drugie tyle zebrali uczniowie. Mogliśmy dziś przystąpić do działania!

Fot. Paweł Dudek

We wtorkowe przedpołudnie zasadziliśmy je na skwerku przed szkołą. Wczesną wiosną krokusy stworzą przepiękny dywan i każda osoba wchodząca do szkoły będzie mogła zachwycać się pięknymi kwiatami. Projekt „Krokus 2022/2023” to wartościowa inicjatywa, która została rozpoczęta przez Fundację Holocaust and Education Trust Ireland. Żółte krokusy sadzimy w celu upamiętnienia 1,5 miliona dzieci narodowości żydowskiej i innych narodowości zamordowanych w czasach drugiej wojny światowej. Kolor żółty przypomina nam o żółtej gwieździe, którą Żydzi mieli obowiązek nosić w krajach pod nazistowską okupacją, w czasie Holokaustu. Obecnie osoby, którym udało się przeżyć, są przeważnie babciami i dziadkami, a nawet prababciami i pradziadkami. Przekazują swoje opowieści swoim dzieciom, wnukom i prawnukom. Tych opowieści nie wolno zapomnieć. Musimy je opowiadać młodszym pokoleniom. Kiedy z początkiem wiosny kwitną krokusy, pamiętamy o dzieciach, które zmarły podczas wojny. Ale te piękne kwiaty przypominają nam także o tym, że nawet po najstraszniejszych wydarzeniach życie zaczyna się na nowo, a my możemy mieć nadzieję, że nadejdą czasy lepsze od tych, które przeminęły. Kwiaty przypominają nam, że wciąż możemy dostrzegać piękno świata i mieć nadzieję na przyszłość. Sadzenie ich wiąże się ze smutkiem, ale również z nadzieją.

Fot. Paweł Dudek

W Polsce projekt jest koordynowany przez Żydowskie Muzeum Galicja z Krakowa i to właśnie od nich otrzymałem połowę z dwustu cebulek. Razem ze mną akcję sadzenia przygotowały moje dwie koleżanki z pracy – Ania i Edyta. A dwie niezastąpione klasy uczniów sadziły dziś krokusy na skwerku.

Fot. Paweł Dudek