Szyb solny na Bukowej Górze

To już kilka kilometrów poza granicami naszego powiatu, ale miejsce warte odwiedzenia. Bukowa Góra, zwana też Buczyną ma 334 m n.p.m. To rezerwat przyrody o powierzchni prawie 34 hektarów. Powstał on w 1959 roku i chroni fragment lasu bukowego o charakterze pierwotnym z gatunkami roślin chronionych w runie. We wschodniej części rezerwatu znajduje się szyb solny, chociaż trzeba przyznać, że… soli tam nie ma i nigdy nie było. Co to więc za miejsce i dlaczego tak się nazywa?

Cofnijmy się w czasie do drugiej połowy XVIII wieku. W 1772 roku nastąpił pierwszy rozbiór Polski. Wówczas prężnie działające i przynoszące ogromny zysk kopalnie soli w Wieliczce i Bochni znalazły się w zaborze austriackim. Rozpoczęły się więc gorączkowe poszukiwania nowych źródeł tzw. „białego złota”. Podobno jednym z powodów dla którego postanowiono zrobić wykopy na Bukowej Górze i w okolicach było to, iż miejscowe krowy miały dość często lizać polne kamienie oraz wystające z ziemi skały. Świadczyłoby to o występowaniu soli na tym terenie. Poszukiwania okazały się bezowocne. Porzucony szyb na Bukowej Górze jest najbardziej znany w okolicy, ale warto też wiedzieć, że próbne wykopy zrobiono także niedaleko wsi Boża Wola oraz Góry Suche.

Dziś szyb ma kilka metrów szerokości i nieco więcej głębokości. Otoczony jest płotkiem, ale trzeba uważać, bo to niestabilna konstrukcja. Trafić tam można skręcając w północno-wschodniej części góry na szlak oznaczony kolorem czarnym.