Według tradycji to już trzeci budynek stojący w tym miejscu. Pierwszy drewniany kościół parafialny został ufundowany prawdopodobnie przez księcia kaliskiego Bolesława II Pobożnego w połowie XIII wieku, a drugi w XV wieku. Obecny kościół parafialny pw. Wszystkich Świętych został zbudowany w latach 1708-1711 przy zakrystii dawnego drewnianego. Odbyło się to za sprawą starań kanonika kurzelowskiego i miejscowego proboszcza – księdza Macieja Wilczyńskiego. Materiałem budulcowym było drzewo modrzewiowe w okolicznych lasów. W 1720 roku kościół pomalowano w środku, ozdabiając go malowidłami przedstawiającymi cudowne wydarzenia ze Starego i Nowego Testamentu. Nowy kościół został poświęcony w 1735 roku. W 1859 roku odrestaurowano go, malując na suficie prezbiterium Ukoronowanie Matki Bożej. Budynek ten powiększono w roku 1900, kiedy proboszczem był ks. Ślaski.

Maj 2019 r., fot. Paweł Dudek

Z lewej widoczna dzwonnica. Maj 2019 r., fot. Paweł Dudek

Maj 2019 r., fot. Paweł Dudek

Kościół i dzwonnica. Maj 2019 r., fot. Paweł Dudek

Maj 2019 r., fot. Paweł Dudek

Kościół jest orientowany (czyli prezbiterialna z ołtarzem zwrócona ku wschodowi), drewniany o konstrukcji zrębowej. Posiada jedną nawę z węższym wielobocznie zamkniętym prezbiterium i przylegającą do niego od północy murowaną zakrystią z XVI wieku oraz kruchtą od południa przy nawie. Nawa ta została przedłużona od zachodu podczas wspomnianej przebudowy w roku 1900, wtedy też powstała kruchta. W nawie znajduje się strop, a w zakrystii sklepienie kolebkowe. Dach jest dwuspadowy, z szerokim okapem nad prezbiterium, a nad zakrystią pulpitowy. W 1925 roku dach pokryto gontem. Odrzwia od zakrystii są gotyckie, ostrołukowe, profilowane i osłonięte późniejszymi renesansowymi. Drzwi są z ozdobnymi okuciami.

Ołtarz główny pochodzi z XVIII wieku i zawiera obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem w typie Hodegetrii z drugiej połowy XIX wieku zasłaniany obrazem św. Michała Archanioła przedstawionego w walce z szatanem. W kościele znajdują się też dwa boczne ołtarze w stylu późnobarokowym z pierwszej połowy XVIII wieku z obrazem Serca Jezusowego i św. Józefa z bogatą ornamentyką liści akantu. Kropielnica pochodzi z 1613 roku, widoczny na niej jest napis „DOM Deo Optimo Maximo” (z łac. „Bogu Najlepszemu Największemu”). Warto także zwrócić uwagę na XVI-wieczną chrzcielnicę na planie ośmioboku, ozdobioną herbami, XVII-wieczną ambonę ze zdobieniami snycerskimi

Dzwonnica kościelna pochodzi z pierwszej połowy XIX wieku. Jest murowana, płaska, z trzema otworami dzwonowymi na przestrzał.

W rejestrze i wojewódzkiej ewidencji zabytków kościół znajduje się pod numerem 238 z 27 grudnia 1967 roku, a dzwonnica pod numerem 748 z 27 grudnia 1967 roku. W październiku 2019 roku zakończył się drugi i końcowy etap remontu rzejowickiego kościoła. Cały dach pokryty został nowym gontem, wymieniono konstrukcję i gzymsy. Wybudowano nową wieżę, uzupełniono zniszczone belki północnej i zachodniej ściany kościoła. Zdjęcia w niniejszym artykule pochodzą z okresu w trakcie remontu. Zapewne przy najbliższej okazji dodam nowe zdjęcia.

Dzwonnica. Maj 2019 r., fot. Paweł Dudek

Murowana czworościenna, dwukondygnacyjna kapliczka. Posiada dach namiotowy i wnęki z obrazami. Kapliczkę wieńczy metalowy krzyż. Maj 2019 r., fot. Paweł Dudek

Obiekt ten znajduje się na placu przed kościołem. Na tablicy zapisano: „DAR DZIECI PIERWSZOKOMUNIJNYCH MAJ 2015”. Maj 2019 r., fot. Paweł Dudek

Przed kościołem znajduje się także ciekawa kapliczka – Grota Marii, w której upamiętniono kilka osób: ks. Jana Legierskiego (w parafii rzejowickiej służył w latach 2007-2016), płk. Stefana Lebelta (ur. w 1907 r. w Rzejowicach) oraz jego żonę Mariette van Haver-Lebelt. Na wprost wejścia do tej kapliczki znajduje się figura Marii.

Ksiądz Jan Legierski jest ważną postacią dla miejscowej społeczności. Z dużym sentymentem wspominane są organizowane przez niego parafialne dożynki, gdzie występowały góralskie kapele. Pochodził on bowiem z Koniakowa, gdzie takie tradycje są powszechne.

Maj 2019 r., fot. Paweł Dudek

Przy kościele znajduję się także pomnik poświęcony Stanisławowi Sojczyńskiemu ps. „Warszyc”. O pomniku tym pisałem tutaj. Maj 2019 r., fot. Paweł Dudek

Zdjęcia z czerwca 2023 roku

Po kilku latach znów odwiedziłem ten kościół. Remont nadal trwa, jest podzielony na etapy, ale widać postęp w stosunku do tego, co można zobaczyć na poprzednich zdjęciach z maja 2019 roku. Zapewne będę tu jeszcze wracał, gdy będzie widać kolejne efekty.

Widok ogólny kościoła, czerwiec 2023 r., fot. Paweł Dudek

Przy kościele znajduję się pomnik poświęcony Stanisławowi Sojczyńskiemu ps. „Warszyc”. O pomniku tym pisałem tutaj. Czerwiec 2023 r., fot. Paweł Dudek