Bocznica składu opału z ulicy Św. Rozalii

Skład opału z ulicy Św. Rozalii jest chyba najstarszym składem i miejscem sprzedaży węgla w Radomsku, a na pewno jedynym posiadającym możliwość transportu opału przy pomocy wagonów. Stąd furmanki konne rozwoziły kiedyś węgiel po całym mieście. Obecnie transport konny zastąpiły mniejsze bądź większe samochody.

W okresie PRL-u w czasie kryzysu z lat osiemdziesiątych, skład przeżywał istne oblężenia kolejkowiczów, a komitety kolejkowe i odczytywanie list obecności było tu na porządku dziennym. Listę kolejkowa odczytywano bardzo wcześnie rano, a gdy nikt z danej rodziny się nie zgłosił, komitet kolejkowy przesuwał, czy też wykreślał daną pozycję.

W latach 80. XX wieku, gdy były bardzo duże problemy z zaopatrzeniem w prawie wszystko, węgla na składzie nie było (pomimo, że Polska była potęgą wydobywczą tego paliwa). Należało czekać, aż przyjadą ze dwa, trzy wagony i zostaną rozdysponowane. Przed składem opału na ulicy Św. Rozalii stały długie kolejki furmańskich wozów konnych, ciągnionych przez potężne konie transportowe. Furmani zbierali zamówienia od ludności, a następnie czekali często całe zimne noce na możliwość zakupu węgla i realizacji zlecenia. Często rozgrzewali się czymś mocniejszym. Miejsce to miało wówczas swoisty, charakterystyczny koloryt.

Bocznica bierze swój początek wśród rozjazdów na wysokości nastawni głównej stacji Radomsko i następnie skręcając w kierunku wschodnim, mijając teren przemysłowy, przecina ulicę Św. Rozalii i wchodzi na teren składu. Jej przebieg pokazują mapa sytuacyjna oraz załączone fotografie. Bocznica składała się niegdyś z dwóch równoległych torowisk (patrz mapa oznaczenie od 1 do 2).

Obsługę bocznicy prowadziły lokomotywy manewrowe pracujące na stacji Radomsko. W ostatnich latach jest bardzo sporadycznie (o ile w ogóle) wykorzystywana. Obecny widok z góry można zobaczyć na tej mapie:

Bocznica bierze swój początek wśród rozjazdów pomiędzy peronami a nastawnią główną stacji Radomsko. Odchodzi w kierunku wschodnim i przechodzi przez widoczną na zdjęciu zarośniętą bramę. Fot. Jacek Kamieniak, 2007 r.

Obecnie jedyny tor biegnie pomiędzy zwałowiskiem żwiru a zabudowaniami i dochodzi do ul. Św. Rozalii, gdzie znajduje się na jego drodze kolejna, nowa brama. Fot. Jacek Kamieniak, 2007 r.

Przejazd przez ulicę Św. Rozalii, kiedyś posiadał zapory ( z których jedna się jeszcze zachowała), odchylane na czas przejazdu składów. Obecnie w całości jest tylko jeden tor z dwóch. Fot. Jacek Kamieniak, 2007 r.

Bramy kolejowe składu opału z ul. Św. Rozalii. Lewy tor ze zdjęcia urywa się w przebiegu ulicy. Jego likwidacja miała związek z budową utwardzonego placu, wykorzystywanego jako składowisko żwiru przez firmę budowlaną. Przy lewej bramie przeciągarka wagonów. Fot. Jacek Kamieniak, 2007 r.