Zbigniew Hartwig

Zbigniew Hartwig to znany operator kamery z lat 60. i 70. XX wieku. Urodził się 19 czerwca 1923 roku w Radomsku. Niektóre źródła mówią o tym, że datą jego urodzin jest 15 czerwca 1923 roku, a miejscem – Gomunice. Był synem Stanisława oraz Eugenii. W czasie drugiej wojny światowej był czynnym członkiem Związku Walki Zbrojnej, a następnie Armii Krajowej, gdzie był kolporterem literatury podziemnej. Później ukończył kurs podchorążych AK. W sierpniu 1944 roku wstąpił do grupy „Kruka” wchodzącej w skład batalionu „Warszyca”. W grupie tej działał do wkroczenia Armii Czerwonej na teren Polski. Już po wojnie próbował pod zmienionym nazwiskiem przedostać się przez Czechosłowację na Zachód, ale nie mu się to nie udało.

W okresie powojennym został zarejestrowany jako tajny współpracownik Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Katowicach.

W latach 1947-1954 studiował na Wydziale Operatorskim Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej w Łodzi. Był operatorem w takich filmach jak „Suita Polska” (1958 r.), „Ogniomistrz Kaleń” (1961 r.), „Historia żółtej ciżemki” (1961 r.), „Rękopis znaleziony w Saragossie” (1964 r.), „Kolumbowie” (1970 r.), „Chłopi” – współpraca operatorska (1973 r.), „Granica” (1977 r.), „Rodzina Połanieckich” (1978 r.), „Kasztelanka” (1983 r.) oraz w serialach, m.in. „Wojna domowa” i „Lalka”.