Stanisław Różewicz

Urodził się 16 sierpnia 1924 roku w Radomsku w rodzinie urzędnika sądowego. Był polskim reżyserem filmowym i teatralnym, a także scenarzystą.

W 1946 roku, po zdaniu matury rozpoczął pracę w kinematografii jako asystent reżysera Jerzego Zarzyckiego.

W 1947 roku wspólnie Wojciechem Jerzym Hasem nakręcił debiutancki krótkometrażowy film, impresję dokumentalną „Ulica Brzozowa”. Swój pierwszy pełnometrażowy film fabularny, „Trudna miłość”, zrealizował w 1953 roku. Był założycielem (1967) i wieloletnim (1967-1968, 1972-1980) kierownikiem artystycznym Zespołu Filmowego „Tor”, w którym debiutowali m.in. Krzysztof Zanussi, Edward Żebrowski, Marek Piwowski, Krzysztof Kieślowski, Antoni Krauze i Wojciech Marczewski. W latach 1955-1971 był wykładowcą reżyserii w łódzkiej Szkole Filmowej.

Był bratem Janusza Różewicza i Tadeusz Różewicza.

Zmarł 9 listopada 2008 roku w Warszawie. Pochowano go na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.

W Łodzi, przy ul. Piotrkowskiej, w tzw. Alei Gwiazd Łódzkiej Drogi Sławy jedna z gwiazd poświęcona jest Stanisławowi Różewiczowi. Poświęcony jest temu osobny artykuł.

Wybrana filmografia

Jako reżyser:
1954 – Trudna miłość
1956 – Trzy kobiety (premiera w 1957 roku)
1958 – Wolne miasto
1959 – Miejsce na ziemi (premiera w 1960 roku)
1961 – Świadectwo urodzenia
1962 – Głos z tamtego świata
1964 – Echo
1966 – Piekło i Niebo
1967 – Westerplatte
1968 – Samotność we dwoje (premiera w 1969 roku)
1970 – Romantyczni
1972 – Szklana kula
1973 – Drzwi w murze (premiera w 1974 roku)
1975 – Opadły liście z drzew
1977 – Pasja (premiera w 1978 roku)
1981 – Ryś (premiera w 1982 roku)
1983 – Pensja pani Latter
1985 – Kobieta w kapeluszu
1987 – Anioł w szafie (premiera w 1988 roku)
1989 – Nocny gość (premiera w 1990 roku)
1994 – Nasz starszy brat (film dokumentalny, biograficzny)
1999 – Kinema (film dokumentalny)
2007 – Gdzie zabawki tamtych lat (film dokumentalny)

Jako scenarzysta:
1950 – Warszawska premiera (premiera w 1951 roku)

Nagrody

1960 – za Miejsce na ziemi: Dyplom Hiszpańskiej Szkoły Filmowej na MFF w San Sebastian
1961 – za Świadectwo urodzenia: Lew Św. Marka na MFF dla Dzieci i Młodzieży w Wenecji, Grand Prix Jury Młodzieżowego i Wyróżnienie FIPRESCI na MFF dla Młodzieży w Cannes (1962)
1962 – za Głos z tamtego świata: „Syrena Warszawska” Polskiej Krytyki Filmowej
1967 – za Westerplatte: Srebrny Medal na Festiwalu Filmowym w Moskwie, „Syrena Warszawska” Polskiej Krytyki Filmowej
1975 – za Opadły liście z drzew: I Nagroda Główna na FPFF w Gdańsku
1978 – za Pasję: Grand Prix na FPFF w Gdańsku
1985 – za Kobietę w kapeluszu: Srebrny Medal na Festiwalu Filmowym w Moskwie, Złote Lwy Gdańskie na FPFF w Gdańsku.

Stanisław Różewicz otrzymał w 1990 roku Nagrodę Przewodniczącego Komitetu Kinematografii I stopnia za całokształt twórczości.

Artykuł ten jest oparty o wpis znajdujący się w Wikipedii, ale dodałem do niego też inne informacje. Z czasem na pewno będzie tu obszerniej.

1878 razy oglądano od początku 1 razy oglądano dzisiaj